Słownik  wędkarski

AKWEN – jest to określona część obszaru wód, jest odpowiednikiem terenu na lądzie.

BŁYSTKA – sztuczna przynęta spinningowa wykonana z metalu. Profilowane kawałki metalu, którym nadajemy najprzeróżniejsze kształty, błystki wirowe składają się z korpusu i skrzydełka obracającego się wokół osi błystki.

BRODA – wielokrotne splątanie się żyłki w trakcie wyrzutu żyłki z przynętą przy użyciu kołowrotka, najczęściej przyczyną powstania “brody” jest niestaranne nawinięcie przed wyrzutem żyłki na szpulę.

CIĘŻAREK – jest to ołowiany obciążnik który pozwala rzucić cały sprzęt na określoną długość oraz służy do utrzymywania się spławika w pozycji pionowej.

DOTYK – sposób łowienia ryb polegający na dotykaniu przynętą i prowokowania ryb żerujących pod samą powierzchnią rzeki czy jeziora.

FINKA – jest to nóż przydatny podczas wędkowania.

GÓRKA PODWODNA – wybrzuszenie dna, bogato pokryte roślinnością, bardzo często jest to miejsce doskonałego połowu.

GRUNT – głębokość na której zamierzamy łowić ryby. Grunt jest to odległość na żyłce pomiędzy haczykiem a spławikiem.

GRUNTOMIERZ – ciężarek przywiązany do końca żyłki i spuszczony na dno, służący do precyzyjnego określania głębokości wody na łowisku.

HACZYK – jest to niezbędny przyrząd do połowu. Służy to zacinania i wyciągania ryb do brzegu. Wiąże się go na końcu żyłki.

IKRA – są to jaja, które ryby składają podczas tarła.

JĘTKA – jest to owad którego używa się jako przynęty. Żyje on zaledwie kilka godzin.

KALENDARZ WĘDKARSKI – spis dni, w którym zaznaczone są orientacyjne okresy tarła i najlepszych połowów ryb.

KOŁOWROTEK – jest to urządzenie mechaniczne służące do magazynowania i zwijania żyłki – żyłka magazynowana jest na specjalnej szpuli a może być nawijana przez obrót samej szpuli lub obrót specjalnego kabłąka wokół szpuli nieruchomej. Szybkość nawijania żyłki na szpulę zależy od szybkości z jaką obracamy korbkę.

KOTWICA – jest to haczyk przeważnie z trzema ale również i z dwoma ostrzami. Służy ona przeważnie do połowu drapieżnych (na żywca) oraz do uzbrajania woblerów.

LARWA – służy jako wędkarzowi jako dobra przynęta.

ŁOWISKO – akwen wodny (określone miejsce w rzece lub jeziorze), gdzie zamierzamy łowić ryby.

MUCHA (metoda połowu) – sposób połowu ryb na przynętę zwaną sztuczną muchą, podstawę sprzętu stanowi specjalna linka, której ciężar starannie dobieramy do wędziska, sztuczna mucha, którą łączymy z linką za pośrednictwem specjalnego przyponu o zmiennej grubości żyłki.

MUCHA (sztuczna) – są to wszystkie przynęty bez względu na kolor kształt, wielkość, które przypominają owady.

OSĘKA – jest to hak do wyciągania dużych ryb.

OSOKA – jest to roślina, która rośnie w wodach, lubi dno miękkie i muliste. Czasami tworzy gęsty kożuch na powierzchni wody.

OCHOTKA – larwy tych owadów stanowią jedną z najlepszych przynęt naturalnych.

PIERZCHNIA – specjalny łom do wykuwania otworów w lodzie.

PODBIERAK – jest to siatka umocowana na kiju, który jest na końcu rozwidlony. Służy do wyciągania ryb przeważnie z wysokiego brzegu gdzie nie mamy dostępu do ryby aby ją wyciągnąć rękoma.

PRZELOTKA – jest to część wędki (metalowa lub plastikowa), które służy do podtrzymywania i do wyciągania żyłki z wody. Są różne rodzaje przelotek: rolkowe, druciane, konstrukcyjne, z wkładką ceramiczną lub węglową.

PRZYDUCHA – jest to brak tlenu w wodzie wywołany rozwojem glonów.

PRZEPŁYWANKA – metoda połowu ryb , w której zestaw wędkowy wraz z przynętą spływa z prądem wody, stosujemy ją przede wszystkim na rzece, niekiedy na jeziorach.

PRZERĘBEL – jest to otwór który wykłuwa się w lodzie i który służy do połowu ryb pod wodą.

PRZYNĘTA – pokarm dla ryb nakładany na haczyk.

PRZYPON – część żyłki, do której bezpośrednio przywiązujemy haczyk, przypon powinien być cieńszy od żyłki aby był mniej widoczny dla ryby.

RYBITWA ZWYCZAJNA – jest to szybki ptak o energicznych ruchach z charakterystycznymi długimi wąskimi skrzydłami.

SPINNING – metoda połowu drapieżników na sztuczne przynęty tj. błystka wahadłowa, błystka obrotowa, wobler, itp. Przynętę wyrzucamy na kilkadziesiąt metrów a następnie skręcając korbką ściągamy ją do naszego stanowiska.

SPŁAWIK – część zestawu wędkowego służąca do umieszczania i utrzymywania przynęty na określonej głębokości łowiska, ponadto jest sygnalizatorem brania poszczególnych gatunków ryb.

STANOWISKO WĘDKARSKIE – miejsce, z którego wędkarz łowi ryby, może łowić je z brzegu rzeki czy jeziora, z mostu, stojąc w wodzie lub w łodzi.

TAMA – jest to budowla wodna do regulowania przepływu wody albo jej spiętrzania.

TWISTER – jest to mała rybka (przeważnie gumowa o różnych kolorach i odcieniach), którą łowi się przeważnie ryby drapieżne.

UCHO – jest to część haczyka, która służy do tego aby się żyłka nie ześlizgiwała z haczyka.

WOBLER – sztuczna przynęta wykonana najczęściej z drewna, metalu lub sztucznego tworzywa, przypominająca swoim wyglądem różne ryby. Woblery dzielimy na pływające i tonące.

WĘDKA – jest to kij na którym umieszcza się kołowrotek oraz przez przelotki przekłada się żyłkę. Służy do rzucania całym zestawem.

ZACZEP – zaczepienie się haczyka, błystki o roślinność podwodną, a czasem o gałęzie przybrzeżnych drzew lub krzewów.

ZANĘTA – wszystkie produkty wrzucane do wody przed połowem w celu przywabienia i przyzwyczajenia ryb do pobierania określonego pokarmu.

ŹRÓDŁO – jest to naturalny wypływ wody gruntowej na powierzchnię Ziemi, zachodzi pod wpływem siły ciężkości lub ciśnienia hydrostatycznego.

ŻYŁKA – jest to linka zawinięta w jednym końcu na szpuli kołowrotka a do drugiego końca można przywiązać np. haczyk, błystkę , woblera, muchę i inne sztuczne przynęty. Z żyłki możemy zrobić przypony o różnej długości i grubości. Na żyłce umieszczamy również spławik, sprężynę, ciężarki z ołowiu, itp.

ŻYWCÓWKA – metoda połowu ryb drapieżnych przy użyciu żywej rybki jako przynęty.