Przydatne linki

Menu

Ustawa o rybactwie śródlądowym

©Kancelaria Sejmu s. 1/26

Dz.U. 1985 Nr 21 poz. 91

 

USTAWA

z dnia 18 kwietnia 1985 r.

      Opracowano na podstawie: tj. Dz. U. z o rybactwie śródlądowym

        2009 r. Nr 189, poz. 1471,  z  2010  r.  Nr 182, poz. 1228, Nr 200, poz. 1322.

Art. 1.

  1. Ustawa określa:
  • zasady i warunki ochrony, chowu, hodowli i połowu ryb w powierzchnio-wych wodach śródlądowych, zwanych dalej „wodami”, w wodach znajdują-cych się w urządzeniach wodnych oraz w obiektach przeznaczonych do chowu lub hodowli ryb;
  • właściwość organów administracji publicznej, sposób ich postępowania, a także zadania i obowiązki jednostek organizacyjnych i osób, związane z wykonywaniem przepisów:
  1. rozporządzenia Rady (WE) nr 708/2007 z dnia 11 czerwca 2007 r. w sprawie wykorzystania w akwakulturze gatunków obcych i niewystępu-jących miejscowo (Dz. Urz. UE L 168 z 28.06.2007, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 708/2007”,
  1. rozporządzenia Rady (WE) nr 1100/2007 z dnia 18 września 2007 r. ustanawiającego środki służące odbudowie zasobów węgorza europej-skiego (Dz. Urz. UE L 248 z 22.09.2007, str. 17),
  1. Unii Europejskiej wydanych w trybie przepisów rozporządzeń, o któ-rych mowa w lit. a i b.
  1. Za chów ryb uważa się działania zmierzające do utrzymywania i zwiększania produkcji ryb, a za hodowlę – chów połączony z doborem i selekcją, w celu za-chowania i poprawienia wartości użytkowej ryb.
  1. Ryby i inne organizmy wodne żyjące w wodzie stanowią jej pożytki.
  1. Przepisy ustawy nie naruszają postanowień umów międzynarodowych dotyczą-cych gospodarki rybackiej w wodach granicznych.

Art. 1a.

  1. Zadania i uprawnienia państwa członkowskiego albo właściwego organu, okre-ślone w przepisach wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 2, wykonuje minister wła-ściwy do spraw rybołówstwa, jeżeli zakres spraw określony w tych przepisach nie należy do właściwości innych organów administracji publicznej.
  1. Zadania samorządu województwa, o których mowa w art. 6 ust. 2a, 2c i 3, art. 6a ust. 4, art. 6b ust. 1, art. 15 ust. 2, 2b i 2c, art. 17 ust. 1, 3 i 5, art. 18 ust. 1, art. 20 ust. 3b oraz art. 27 ust. 4, są zadaniami z zakresu administracji rządowej.Art. 2.
  1. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do warunków chowu, hodowli i poło-wu raków, minogów oraz innych organizmów żyjących w wodzie, stanowiących jej pożytki, z tym że rak błotny i rak szlachetny nie mogą być przedmiotem ama-torskiego połowu.
  1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa w porozumieniu z ministrem właści-wym do spraw środowiska, w drodze rozporządzenia, może określać warunki chowu, hodowli i połowu innych organizmów żyjących w wodzie, do których stosuje się odpowiednio przepisy ustawy.

Art. 2a.

Ochronę i odbudowę zasobów ryb w wodach, z wyjątkiem gatunków ryb, które są objęte ochroną na podstawie przepisów o ochronie przyrody, zapewnia się przez racjonalne gospodarowanie zasobami, w tym podejmowanie działań służących utrzymaniu, odtworzeniu lub przywróceniu właściwego stanu tych zasobów i relacji przyrodniczych między poszczególnymi ich elementami, zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju.

Art. 2b.

  1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w celu stworzenia warunków nie-zbędnych do ochrony  i  odbudowy  zasobów  ryb  określonych  gatunków,
    • szczególności w celu odtworzenia żerowisk lub tarlisk ryb, a także utrzymania lub przywrócenia w wybranych dorzeczach możliwości odbycia tarła i wędrówki ryb, może opracować program ochrony i odbudowy zasobów ryb tych gatunków.
  1. W programie ochrony i odbudowy zasobów ryb określa się w szczególności:
  • cel ogólny i cele szczegółowe ochrony i odbudowy zasobów określonych gatunków ryb, z uwzględnieniem priorytetów krótko- i długoterminowych;
  • rodzaj, zakres i harmonogram działań:
  1. podstawowych – obejmujących w szczególności zalecane środki praw-ne, ekonomiczne, kontrolne i monitorujące,
  2. wspomagających – obejmujących w szczególności działania badawczo-rozwojowe, promocyjne, edukacyjne i szkoleniowe, zapewniające pra-widłową realizację działań podstawowych;
  • podmioty uprawnione lub obowiązane do podjęcia działań podstawowych oraz działań wspomagających, w tym organy administracji publicznej i użytkowników wód;
  • możliwe źródła i sposoby finansowania działań podstawowych oraz działań wspomagających.
  1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić program ochrony i odbudowy zasobów ryb na terytorium Rzeczy-pospolitej Polskiej lub jego części, mając na względzie utrzymanie, odtworzenie lub poprawę stanu zasobów określonych gatunków ryb w wodach, racjonalne korzystanie z zasobów tych ryb oraz zachowanie różnorodności biologicznej w wodach.
  1. Realizacja programu ochrony i odbudowy zasobów ryb jest finansowana albo współfinansowana ze środków budżetu państwa.

Art. 2c.

  1. Jeżeli przepisy Unii Europejskiej nakładają obowiązek lub przewidują uprawnie-nie dla państwa członkowskiego Unii Europejskiej do opracowania programu mającego na celu ochronę i odbudowę zasobów ryb określonych gatunków o znaczeniu gospodarczym, minister właściwy do spraw rybołówstwa jest orga-nem właściwym do opracowania tego programu jako programu ochrony i odbu-dowy zasobów ryb tych gatunków, zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach Unii Europejskiej, oraz podejmowania innych czynności związanych z jego przygotowaniem i wdrożeniem oraz współpracy z Komisją Europejską lub innymi organami Unii Europejskiej przy jego realizacji.
  1. Jeżeli przepisy Unii Europejskiej nie określają wymagań dotyczących zawartości lub treści programu ochrony i odbudowy zasobów ryb, lub w zakresie nieokre-ślonym w tych przepisach, przepis art. 2b ust. 2 stosuje się odpowiednio.
  1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w drodze rozporządzenia, wprowadza program ochrony i odbudowy zasobów ryb na terytorium Rzeczypospolitej Pol-skiej lub jego części, po jego zatwierdzeniu przez właściwy organ Unii Europejskiej, mając na względzie utrzymanie, odtworzenie lub poprawę stanu zasobów określonych gatunków ryb w wodach, racjonalne korzystanie z zasobów tych ryb oraz zachowanie różnorodności biologicznej w wodach.
  1. Realizacja programu ochrony i odbudowy zasobów ryb jest finansowana albo współfinansowana ze środków budżetu państwa, w szczególności stanowiących środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej.

Art. 2d.

  1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa w porozumieniu z ministrem właści-wym do spraw środowiska oraz ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej, w przypadku wprowadzenia programu ochrony i odbudowy zasobów ryb, o którym mowa w art. 2b, dokonuje okresowej analizy wyników realizacji działań przewidzianych w tym programie oraz przedstawia w tym zakresie sprawozdanie Radzie Ministrów.
  1. Jeżeli przepisy Unii Europejskiej nakładają obowiązek okresowej analizy wyni-ków realizacji działań przewidzianych w programie ochrony i odbudowy zaso-bów ryb, o którym mowa w art. 2c, i przedstawiania w tym zakresie sprawozda-nia odpowiednim organom Unii Europejskiej, czynności te są dokonywane przez ministra właściwego do spraw rybołówstwa, przy czym czynności związane z okresową analizą wyników realizacji tych działań są dokonywane w porozumie-niu z ministrem właściwym do spraw środowiska oraz ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej.
  1. Podmioty objęte programem ochrony i odbudowy zasobów ryb, o którym mowa w art. 2b lub 2c, w przypadku jego wprowadzenia, są obowiązane do realizacji działań przewidzianych w tym programie oraz do udostępniania organom admi-nistracji publicznej, upoważnionym do podejmowania środków kontrolnych lub monitorujących, informacji niezbędnych do dokonania okresowej analizy wyni-ków realizacji działań przewidzianych w tym programie.

Art. 3.

  1. Zezwoleń wymagają następujące działania:
  • wprowadzenie ryb gatunku obcego, stanowiącego gatunek obcy w rozumie-niu art. 3 pkt 6 rozporządzenia nr 708/2007, zwany dalej „gatunkiem ob-cym”, polegające na zarybieniu wód,
  • wprowadzenie w rozumieniu art. 3 pkt 10 rozporządzenia nr 708/2007 ryb gatunku obcego – zwane dalej „działaniami z wykorzystaniem ryb gatunku uznanego za nierodzimy”.
  1. Zezwoleń, o których mowa w ust. 1, nie wymagają następujące działania:
  • wprowadzenie ryb gatunku obcego wymienionego w wykazie gatunków ryb uznanych za nierodzime określonym w przepisach wydanych na podstawie

art. 3f pkt 1 lit. a, polegaj ące na zarybieniu wód, dokonywane zgodnie z warunkami określonymi w tych przepisach;

  • wprowadzenie w rozumieniu art. 3 pkt 10 rozporządzenia nr 708/2007 ryb gatunku obcego wymienionego w wykazie gatunków ryb uznanych za nie-rodzime określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 3f pkt 1 lit. b, dokonywane zgodnie z warunkami określonymi w tych przepisach.
  1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa może określić, w drodze rozporządze-nia, warunki, w szczególności techniczne, organizacyjne lub gospodarcze, prze-niesienia ryb gatunku niewystępującego miejscowo w rozumieniu art. 3 pkt 7 rozporządzenia nr 708/2007, polegającego na zarybieniu wód, lub przeniesienia w rozumieniu art. 3 pkt 11 tego rozporządzenia ryb znajdujących się w wykazie gatunków ryb uznanych za rodzime określonym w przepisach wydanych na pod-stawie art. 3f pkt 2, mając na względzie rodzaj prowadzonej działalności rybac-kiej, znaczenie gospodarcze poszczególnych gatunków ryb oraz przewidywany wpływ takiego przeniesienia na środowisko.
  1. W przypadku wystąpienia negatywnego wpływu na środowisko związanego z wprowadzaniem gatunków ryb, na które nie są wymagane zezwolenia, o któ-rych mowa w ust. 1, lub przenoszeniem ryb gatunków, dla których nie określono warunków ich przenoszenia na podstawie ust. 3, minister właściwy do spraw ry-bołówstwa może, w drodze rozporządzenia:
  • wprowadzić na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo jego części zakaz wprowadzania lub przenoszenia tych ryb,
  • określić działania mające na celu wyeliminowanie zaistniałych negatywnych skutków

– uwzględniając ochronę różnorodności biologicznej.

Art. 3a.

  1. Organem właściwym do wydawania zezwolenia, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jest minister właściwy do spraw rybołówstwa. Zezwolenie, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1, jest wydawane z uwzględnieniem stanowiska ministra właści-wego do spraw środowiska.
  1. Zezwolenie, o którym mowa w art. 3 ust. 1, wydaje się na wniosek, w drodze de-cyzji administracyjnej, na czas określony.
  2. Do wymagań, jakie powinien spełniać wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1, przepis art. 6 ust. 2 rozporządzenia nr 708/2007 sto-suje się odpowiednio.
  1. W zezwoleniu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, określa się:
  • podmiot uprawniony do prowadzenia działań z wykorzystaniem ryb gatunku uznanego za nierodzimy;
  • gatunek, ilość, płeć, stadium rozwoju osobniczego oraz źródło pochodzenia ryb przeznaczonych do prowadzenia działań z wykorzystaniem ryb gatunku uznanego za nierodzimy;
  • rodzaj działań z wykorzystaniem ryb gatunku uznanego za nierodzimy;
  • czas trwania, miejsce i warunki prowadzenia działań z wykorzystaniem ryb gatunku uznanego za nierodzimy;
  • czas trwania, miejsce i warunki prowadzenia kwarantanny, jeżeli ustalono potrzebę jej przeprowadzenia;
  • czas trwania, miejsce i warunki pilotażowego uwolnienia ryb, jeżeli ustalono potrzebę jego przeprowadzenia;
  • czas trwania, zakres i warunki monitoringu działań z wykorzystaniem ryb gatunku uznanego za nierodzimy oraz sposób i termin przekazywania rapor-tu z prowadzonego monitoringu, jeżeli ustalono potrzebę jego przeprowadzenia.
  1. W zezwoleniu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, zatwierdza się plan awaryjny, je-żeli ustalono potrzebę jego sporządzenia.
  2. W uzasadnionych przypadkach, w zezwoleniu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, określa się, że działanie z wykorzystaniem ryb gatunku uznanego za nierodzimy jest działaniem o charakterze pilotażowego uwolnienia ryb.

Art. 3b.

Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w drodze decyzji administracyjnej, od-mawia wydania zezwolenia, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jeżeli:

  • wnioskodawca:
  1. w okresie 3 lat przed złożeniem wniosku o wydanie zezwolenia naru-szył zakaz, o którym mowa w art. 3i, powodując istotne zagrożenie ekologiczne, lub
  1. nie przedstawił dokumentów lub nie podał informacji, wymaganych do wydania tego zezwolenia, lub
  2. wskazał miejsce prowadzenia kwarantanny, w przypadku ustalenia potrzeby jej przeprowadzenia, w którym warunki lokalizacyjne, technicz-ne, sanitarne, technologiczne lub organizacyjne uniemożliwiają jej przeprowadzenie;
  • planowane działania z wykorzystaniem ryb gatunku uznanego za nierodzimy, z wyłączeniem pilotażowego uwolnienia ryb, wiążą się ze średnim lub wysokim poziomem ryzyka ekologicznego albo

3) nie można ustalić ryzyka ekologicznego w oparciu o dostę pną wiedzę i udokumentowane doświadczenie w zakresie wpływu działań z wykorzy-staniem ryb gatunku uznanego za nierodzimy na środowisko.

Art. 3c.

  1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa może, w drodze decyzji administracyjnej, zmienić lub cofnąć, w całości lub w części, zezwolenie, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jeżeli po wydaniu tego zezwolenia stwierdzono:
  • negatywne skutki dla środowiska lub innych populacji ryb;
  • że działania z wykorzystaniem ryb gatunku uznanego za nierodzimy są pro-wadzone niezgodnie z wydanym zezwoleniem lub w sposób naruszający przepisy o rybactwie śródlądowym, przepisy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, przepisy o ochronie przyrody, przepisy o ochronie środowiska lub przepisy o ochronie zwierząt.
  1. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się termin i warunki podjęcia czynno-ści mających na celu eliminację zagrożeń wynikających z prowadzonej działal-ności. Decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu.

Art. 3d.

Minister właściwy do spraw rybołówstwa może, w drodze decyzji administracyjnej, na wniosek podmiotu uprawnionego do prowadzenia działań z wykorzystaniem ryb gatunku uznanego za nierodzimy, przedłużyć okres ważności zezwolenia, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jeżeli nie stwierdzono niekorzystnych skutków dla środowiska lub innych populacji ryb. W tym przypadku nie jest wymagane przeprowadzenie oceny ryzyka ekologicznego.

Art. 3e.

  1. W sprawach dotyczących zezwolenia, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1, w za-kresie nieokreślonym w ustawie, przepisy rozporządzenia nr 708/2007 stosuje się odpowiednio.
  1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa prowadzi rejestr, o którym mowa w rozdziale VI rozporządzenia nr 708/2007, również w sprawach związanych z wydaniem zezwolenia, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1.

Art. 3f.

Minister właściwy do spraw rybołówstwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia:

  • wykaz gatunków ryb uznanych za nierodzime oraz warunki, w szczególno-ści techniczne, organizacyjne lub gospodarcze, wprowadzania ryb tych ga-tunków, dla których nie jest wymagane zezwolenie, o którym mowa w art. 3 ust. 1:
  1. pkt 1,

 

  1. pkt 2,

 

  • wykaz gatunków ryb uznanych za rodzime

 

– mając na względzie potrzebę ochrony i utrzymania różnorodności biologicznej oraz konieczność zapobiegania negatywnemu wpływowi działań związanych z wprowadzeniem ryb gatunku obcego na środowisko, a także wyniki badań i do-stępną wiedzę w zakresie stosowanych w rybactwie śródlądowym praktyk go-spodarczych i ich potencjalnego wpływu na środowisko.

 

Art. 3g.

 

  1. Tworzy się zespół ekspertów do spraw związanych z wydawaniem zezwoleń, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz innych spraw w zakresie wykorzystania ryb gatunków obcych oraz ryb gatunków niewystępujących miejscowo, zwany dalej „zespołem ekspertów”.

 

  1. Zespół ekspertów jest organem opiniodawczo-doradczym ministra właściwego do spraw rybołówstwa.
  2. Do zadań zespołu ekspertów należy w szczególności:

 

  • wykonywanie obowiązków i uprawnień komitetu doradczego, o którym mowa w rozporządzeniu nr 708/2007;
  • przeprowadzanie analiz, dokonywanie ocen, wydawanie opinii, przedsta-wianie stanowisk, w tym dotyczących konieczności przeprowadzenia oceny

 

 

2010-12-10

 

©Kancelaria Sejmu s. 7/26

 

ryzyka ekologicznego i określenia jej wyniku, jeżeli ustalono konieczność jej przeprowadzenia, oraz dotyczących naukowego uzasadnienia odmowy, cofnięcia lub zmiany zezwolenia, o którym mowa w art. 3 ust. 1.

 

  1. W skład zespołu ekspertów wchodzą osoby posiadające stopień lub tytuł nauko-wy oraz wiedzę specjalistyczną i udokumentowane doświadczenie w zakresie wykorzystania ryb gatunków obcych oraz ryb gatunków niewystępujących miej-scowo.

 

  1. Członków zespołu ekspertów powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rybołówstwa, uwzględniając w składzie zespołu ekspertów przedstawiciela wskazanego przez ministra właściwego do spraw środowiska.

 

  1. Zespół ekspertów wybiera ze swojego grona przewodniczącego i zastępców oraz ustala regulamin jego działania określający w szczególności kompetencje prze-wodniczącego oraz tryb podejmowania rozstrzygnięć przez zespół ekspertów. Regulamin wymaga zatwierdzenia przez ministra właściwego do spraw rybo-łówstwa.

 

  1. Wydatki związane z działalnością zespołu ekspertów są pokrywane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw rybołów-stwa.

 

  1. Obsługę prac zespołu ekspertów zapewnia urząd obsługujący ministra właściwe-go do spraw rybołówstwa.

 

Art. 3h.

 

  1. Za wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 3 ust. 1, pobiera się opłatę w wysokości:
    • jednej drugiej przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce na-rodowej w roku kalendarzowym ostatnio ogłoszonego przez Prezesa Głów-nego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej

Polskiej „Monitor Polski” na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, zwanego dalej „przeciętnym wyna-grodzeniem”, ustalonego wedł ug stanu na dzień złożenia wniosku o wydanie tego zezwolenia – w przypadku konieczności przeprowadzenia oceny ryzyka ekologicznego;

 

  • jednej czwartej przeciętnego wynagrodzenia, ustalonego według stanu na dzień złożenia wniosku o wydanie tego zezwolenia – w przypadku wydania przez zespół ekspertów opinii o braku konieczności przeprowadzenia oceny ryzyka ekologicznego.

 

  1. Za przedłużenie okresu ważności zezwolenia, o którym mowa w art. 3 ust. 1, po-biera się opłatę w wysokości jednej ósmej przeciętnego wynagrodzenia, ustalo-nego według stanu na dzień złożenia wniosku o przedłużenie okresu ważności tego zezwolenia.

 

  1. Opłaty, o których mowa w ust. 1 i 2, stanowią dochód budżetu państwa.

 

  1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa określi, w drodze rozporządzenia, spo-sób wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 i 2, mając na względzie zapew-nienie skutecznego ich uiszczenia.

 

Art. 3i.

 

Zabrania się:

 

 

 

 

 

2010-12-10

 

©Kancelaria Sejmu s. 8/26

 

  • wprowadzania ryb gatunku obcego, na których wprowadzenie jest wymaga-ne zezwolenie, o którym mowa w art. 3 ust. 1, bez wymaganego zezwolenia albo wbrew warunkom określonym w tym zezwoleniu;

 

  • wprowadzania ryb z gatunków wymienionych w wykazie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 3f pkt 1 niezgodnie z warunkami określonymi w tych przepisach, w przypadkach gdy zezwolenie, o którym mowa w art. 3 ust. 1, nie jest wymagane;

 

  • przenoszenia ryb określonych gatunków niezgodnie z warunkami ich prze-noszenia określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 3 ust. 3, je-żeli warunki te zostały określone w tych przepisach.

 

Art. 4.

 

  1. Do chowu, hodowli lub połowu ryb:

 

  • uprawniony jest:

 

  1. władający wodami w sztucznym zbiorniku wodnym przeznaczonym do chowu lub hodowli ryb i usytuowanym na publicznych śródlądowych wodach powierzchniowych płynących,

 

  1. właściciel albo posiadacz gruntów pod wodami stojącymi lub gruntów pod wodami, do których stosuje się odpowiednio art. 5 ust. 4 ustawy – Prawo wodne,

 

  1. właściciel albo posiadacz gruntów pod stawami rybnymi lub innymi urządzeniami w gospodarstwie rolnym przeznaczonymi do chowu lub hodowli ryb,

 

  • w obwodzie rybackim uprawniony jest organ administracji publicznej wy-konujący uprawnienia właściciela wody w zakresie rybactwa śródlądowego albo osoba władająca obwodem rybackim na podstawie umowy zawartej z właściwym organem administracji publicznej

 

– zwani dalej „uprawnionymi do rybactwa”.

 

  1. (uchylony).

 

  1. Po upływie okresu na jaki została zawarta umowa, o której mowa w ust. 1 pkt 2, osobie będącej stroną dotychczasowej umowy przysługuje prawo pierwszeństwa w zawarciu umowy na dalszy okres.

 

  1. Osoba uprawniona, o której mowa w ust. 3, powinna złożyć oświadczenie o sko-rzystaniu ze swojego prawa w terminie 30 dni od dnia upływu okresu na jaki zo-stała zawarta umowa, o której mowa w ust. 1 pkt 2.

 

 

Art. 4a.

 

  1. Uprawniony do rybactwa jest obowiązany:

 

  • dokumentować działania związane z prowadzoną gospodarką rybacką w sposób rzetelny, systematyczny i zgodny ze stanem faktycznym;
  • udostępniać dane dotyczące prowadzonej przez siebie działalności w celach statystycznych oraz badawczych podmiotom wykonującym zadania powie-rzone przez ministra właściwego do spraw rybołówstwa lub w celu dokona-nia kontroli przestrzegania przepisów o rybactwie śródlądowym.

 

  1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa określi, w drodze rozporządzenia, spo-sób prowadzenia dokumentacji gospodarki rybackiej, w tym wzory dokumen-tów, które należy stosować w tej dokumentacji, oraz terminy i sposób przygoto-

 

 

 

2010-12-10

 

©Kancelaria Sejmu s. 9/26

 

wywania i podawania informacji w dokumentacji rybackiej oraz ich przekazy-wania, mając na względzie potrzebę obiektywnej oceny prawidłowoś ci prowa-dzenia dokumentacji gospodarki rybackiej oraz zapewnienia dostępu do infor-macji o gospodarce rybackiej.

 

Art. 4b.

 

  1. Zarybianie wód może prowadzić:

 

  • uprawniony do rybactwa;

 

  • instytut badawczy, uczelnia, fundacja, uznana organizacja producentów ryb lub organizacja społeczna, w ramach programu badawczego lub programu ochrony i odbudowy zasobów ryb w porozumieniu z uprawnionym do ry-bactwa;

 

  • organ administracji publicznej, we współpracy z uprawnionym do rybactwa, instytututem badawczym, uczelnią, fundacją, uznaną organizacją producen-tów ryb lub organizacją społeczną, jeżeli utrzymanie, odtwarzanie lub po-prawa stanu zasobów ryb należy do zadań organu administracji publicznej lub wynika z działań określonych w programie ochrony i odbudowy zaso-bów ryb;

 

  • dyrektor parku narodowego w celu wykonywania ochrony ryb na wodach parku narodowego.
  1. Zarybienia wód nie mogą powodować zmniejszenia lub utraty różnorodności biologicznej żywych zasobów wód.
  2. Minister właściwy do spraw rybołówstwa może określić, w drodze rozporządze-nia, warunki, w szczególności techniczne, organizacyjne lub gospodarcze, zary-biania wód, kierując się potrzebą zapewnienia ochrony różnorodności biologicz-nej, zgodnie z zasadami lub zaleceniami dobrej praktyki w zakresie zrównowa-żonego korzystania z żywych zasobów wód na poziomie umożliwiającym go-spodarcze korzystanie z nich przyszłym uprawnionym do rybactwa.

 

Art. 5.

 

Osoba dokonująca połowu ryb na rzecz uprawnionego do rybactwa jest obowiązana posiadać i okazywać na żądanie dokument stwierdzający upoważnienie uprawnione-go do połowu ryb.

 

Art. 6.

 

  1. Uprawniony do rybactwa w obwodzie rybackim jest obowiązany prowadzić ra-cjonalną gospodarkę rybacką.

 

  1. Racjonalna gospodarka rybacka polega na wykorzystywaniu produkcyjnych możliwości wód, zgodnie z operatem rybackim, w sposób nienaruszający intere-sów uprawnionych do rybactwa w tym samym dorzeczu, z zachowaniem zaso-bów ryb w równowadze biologicznej i na poziomie umożliwiającym gospodar-cze korzystanie z nich przyszłym uprawnionym do rybactwa.

 

2a. Oceny wypełniania przez uprawnionego do rybactwa obowiązku prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej w obwodzie rybackim dokonuje marszałek wo-jewództwa na podstawie operatu rybackiego, dokumentacji gospodarki rybackiej oraz programu ochrony i odbudowy zasobów ryb, co najmniej raz na 5 lat.

 

2b. Czynności związane z dokonywaniem oceny, o której mowa w ust. 2a, wykonuje upoważniony przez właściwego marszałka województwa pracownik urzędu

 

 

2010-12-10

 

©Kancelaria Sejmu s. 10/26

 

marszałkowskiego, zwany dalej „inspektorem rybackim”, który ukończył studia wyższe:

  • na kierunku rybactwo lub

 

  • na kierunkach pokrewnych, w szczególności na kierunku zootechnika, rol-nictwo lub ochrona środowiska – ze specjalizacją rybacką lub uzupełnio-nych wykształceniem z zakresu rybactwa.

 

2c. O wynikach oceny, o której mowa w ust. 2a, marszałek województwa powiada-mia organ administracji publicznej wykonujący uprawnienia właściciela wód w zakresie rybactwa śródlądowego, niezwłocznie po upływie terminu wyznaczo-nego uprawnionemu do rybactwa do usunięcia nieprawidłowości w prowadzonej gospodarce rybackiej.

 

2d. Do udostępniania informacji o wynikach oceny, o której mowa w ust. 2a, stosuje się odpowiednio przepisy o dostępie do informacji publicznej.

  1. Marszałek województwa w wyjątkowo uzasadnionych przypadkach, a zwłaszcza w razie zanieczyszczenia wód uniemożliwiającego chów lub hodowlę ryb albo masowego wystąpienia chorób ryb, może, w drodze decyzji administracyjnej wydanej po zasięgnięciu opinii właściwego dyrektora regionalnego zarządu go-spodarki wodnej, zwolnić od obowiązku, o którym mowa w ust. 1, lub uznać zbiornik wodny za nieprzydatny do prowadzenia racjonalnej gospodarki rybac-kiej na czas określony.

 

  1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa określi, w drodze rozporządzenia, za-kres i sposób postępowania przy dokonywaniu oceny wypełniania przez upraw-nionego do rybactwa obowiązku prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej, kierując się potrzebą dokonania specjalistycznej i obiektywnej oceny gospodarki rybackiej prowadzonej przez uprawnionego do rybactwa w obwodzie rybackim.

 

  1. (uchylony).

 

 

Art. 6a.

 

  1. Operat rybacki określający zasady prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej w obwodzie rybackim sporządza uprawniony do rybactwa.

 

  1. Operat rybacki sporządza się raz na 10 lat w formie opisowej i graficznej.

 

  1. Część opisowa operatu rybackiego powinna zawierać w szczególności:

 

  • dane dotyczące uprawnionego do rybactwa;

 

  • dane i informacje dotyczące obwodu rybackiego;

 

  • zasady prowadzenia gospodarki rybackiej, opracowane z uwzględnieniem zróżnicowania obwodu rybackiego na zasadniczy i uzupełniający obwód rybacki.

 

  1. Uprawniony do rybactwa może dokonać zmian w operacie rybackim przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, jeżeli organ administracji publicz-nej, z którym uprawniony do rybactwa zawarł umowę, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2, wyraził, przez zmianę tej umowy, zgodę na dostosowanie zasad prowadzenia gospodarki rybackiej do:

 

  • strategii, polityki, planów lub programów w dziedzinie rybactwa śródlądo-wego, w tym programu ochrony i odbudowy zasobów ryb, opracowanych przez organy administracji publicznej,

 

  • nowych okoliczności, niewynikających z przyczyn leżących po stronie uprawnionego do rybactwa, których nie mógł on przewidzieć przed złoże-niem operatu rybackiego do zaopiniowania, w szczególności klęsk żywio-

 

 

2010-12-10

 

©Kancelaria Sejmu s. 11/26

 

łowych, zmiany przebiegu granic obwodu rybackiego lub realizacji inwesty-cji znacząco oddziałującej na środowisko wodne w obwodzie rybackim,

  • warunków korzystania z wód regionu wodnego lub zlewni, o których mowa w przepisach ustawy – Prawo wodne

– przy czym, w przypadku uzasadnionych wątpliwości dotyczących celowości dokonania zmiany w operacie rybackim, organ administracji publicznej, przed wydaniem zgody, zwraca się o zajęcie stanowiska, odpowiednio, do organu ad-ministracji publicznej, który opracował projekt programu, planu, polityki lub strategii, w przypadku, o którym mowa w pkt 1, albo właściwego marszałka wo-jewództwa, w przypadku, o którym mowa w pkt 2.

 

  1. Operat rybacki oraz jego zmiany wymagają uzyskania pozytywnej opinii upraw-nionej jednostki.

5a. Sporządzenie opinii, o której mowa w ust. 5, jest odpłatne.

 

5b. Wysokość odpłatności za sporządzenie opinii, o której mowa w ust. 5, powinna odpowiadać kosztom jej sporządzenia, przy czym nie może przekraczać wyso-kości przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok ustalenia wysokości tych kosztów i jest określana przez kierownika uprawnionej jednostki w uzgod-nieniu z zainteresowaną stroną.

 

5c. Uprawniony do rybactwa w obwodzie rybackim jest obowiązany przekazać ko-pię operatu rybackiego i opinii, o której mowa w ust. 5, do katastru wodnego, w sposób i w terminie określonym w umowie, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2.

 

  1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w drodze rozporządzenia, określi spo-soby sporządzania i opiniowania operatu rybackiego, szczegółowe wymagania, jakim powinien odpowiadać operat rybacki, a także wskaże jednostki uprawnio-ne do opiniowania operatów rybackich.

 

  1. Minister, określając sposoby sporządzania i opiniowania operatu rybackiego oraz wymagania, jakim powinien odpowiadać operat rybacki, wskaże niezbędne elementy, które powinny być zawarte w operacie rybackim i zaopiniowane przez uprawnioną jednostkę. Minister uwzględni potrzebę opracowania i zaopiniowa-nia szczegółowej charakterystyki obwodu rybackiego oraz planu gospodarki ry-backiej obejmującego w szczególności informacje o nakładach rzeczowo-finansowych, zasadach i warunkach odtwarzania zasobów ryb z gatunków wę-drownych lub zagrożonych pogarszającymi się warunkami rozrodu naturalnego w wodach obwodu rybackiego.

 

 

Art. 6b.

 

  1. W uzasadnionych przypadkach, w szczególności gdy opinia do operatu rybac-kiego jest wadliwa, nierzetelna lub obciążona błędem, który uniemożliwia doko-nanie oceny prowadzenia gospodarki rybackiej w obwodzie rybackim, na wnio-sek marszałka województwa, minister właściwy do spraw rybołówstwa może, w drodze decyzji administracyjnej, nakazać uprawnionemu do rybactwa przekaza-nie operatu rybackiego do ponownego zaopiniowania, określając termin przeka-zania operatu do ponownego zaopiniowania.

 

  1. We wniosku, o którym mowa w ust. 1, podaje się szczegółowo okoliczności przemawiające za koniecznością ponownego zaopiniowania operatu rybackiego.

 

  1. Do operatu rybackiego przekazanego do ponownego zaopiniowania przepisy art. 6a ust. 5a–5c stosuje się odpowiednio.

 

 

 

 

 

 

2010-12-10

 

©Kancelaria Sejmu s. 12/26

 

Art. 6c.

 

  1. Jeżeli uprawniony do rybactwa, o którym mowa w art. 6b ust. 1, nie przekazał operatu rybackiego do ponownego zaopiniowania w terminie wyznaczonym ostateczną decyzją, o której mowa w art. 6b ust. 1, albo ponownie wydana opinia uprawnionej jednostki jest negatywna, uprawnienie do prowadzenia gospodarki rybackiej w obwodzie rybackim zawiesza się, z mocy prawa, odpowiednio od dnia upływu terminu przekazania operatu do ponownego zaopiniowania albo od dnia doręczenia uprawnionemu do rybactwa negatywnej opinii.

 

  1. W przypadku negatywnej opinii sporządza się nowy operat rybacki w porozu-mieniu z organem administracji publicznej wykonującym uprawnienia właści-ciela wód w zakresie rybactwa śródlądowego.

 

  1. W przypadku nieprzekazania operatu rybackiego do ponownego zaopiniowania lub w przypadku braku porozumienia, o którym mowa w ust. 2, przepis art. 13 ust. 7 ustawy – Prawo wodne stosuje się odpowiednio.

 

Art. 7.

 

 

  1. Za amatorski połów ryb uważa się pozyskiwanie ryb wędką lub kuszą, przy czym dopuszcza się, w miejscu i w czasie prowadzenia połowu ryb wędką, po-zyskiwanie ryb na przynętę przy użyciu podrywki wędkarskiej.

 

1a. Ryby przeznaczone na przynętę mogą być wprowadzone wyłącznie do wód, z których zostały pozyskane.

 

  1. Amatorski połów ryb może uprawiać osoba posiadająca dokument uprawniający do takiego połowu, zwany dalej „kartą wędkarską” lub „kartą łowiectwa pod-wodnego”, a jeżeli połów ryb odbywa się w wodach uprawnionego do rybactwa

 

– posiadająca ponadto jego zezwolenie.

 

2a. Posiadanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 2, potwierdza dokument wydawa-ny przez uprawnionego do rybactwa w obwodzie rybackim określający podsta-wowe warunki uprawiania amatorskiego połowu ryb ustalone przez uprawnio-nego do rybactwa wynikające z potrzeby prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej w tym obwodzie rybackim, uwzględniającej w szczególności wymiary gospodarcze, limity połowu, czas, miejsce i technikę połowu ryb. Zezwolenie moż e także wprowadzać warunek prowadzenia rejestru amatorskiego połowu ryb, a w przypadku wprowadzenia tego warunku, określać sposób prowadzenia tego rejestru.

 

  1. Z obowiązku posiadania karty wędkarskiej są zwolnione osoby do lat 14, z tym że mogą one uprawiać amatorski połów ryb wyłącznie pod opieką osoby pełno-letniej posiadającej taką kartę.

 

  1. Z obowiązku posiadania karty wędkarskiej lub karty łowiectwa podwodnego są zwolnieni cudzoziemcy czasowo przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadający zezwolenie, o którym mowa w ust. 2. Z obowiązku tego są także zwolnione osoby uprawiające amatorski połów ryb w wodach znajdują-cych się w obiektach przeznaczonych do chowu lub hodowli ryb, jeżeli uzyskały od uprawnionego do rybactwa zezwolenie na połów w tych wodach.

 

  1. Kartę wędkarską oraz kartę łowiectwa podwodnego wydaje starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania zainteresowanej osoby, która złożyła z wyni-kiem pozytywnym egzamin ze znajomości zasad i warunków ochrony i połowu ryb przed komisją egzaminacyjną, o której mowa w ust. 7a. Z obowiązku skła-

 

 

 

2010-12-10

 

©Kancelaria Sejmu s. 13/26

 

dania egzaminu są zwolnione osoby posiadające średnie lub wyższe wykształce-nie z zakresu rybactwa.

  1. Kartę wędkarską wydaje się osobie, która ukończyła 14 lat. Kartę łowiectwa podwodnego wydaje się osobie, która ukończyła 18 lat.
  2. Za wydanie karty wędkarskiej i karty łowiectwa podwodnego pobiera się opłatę, której wysokość powinna odpowiadać kosztom jej wydania.

7a. Uprawniona do powołania komisji egzaminacyjnej jest organizacja społeczna, której statutowym celem jest działanie na rzecz ochrony ryb oraz rozwoju ama-torskiego połowu ryb, określona w przepisach wydanych na podstawie art. 21 pkt 2. Za przeprowadzenie egzaminu organizacja społeczna może pobrać opłatę w celu pokrycia kosztów jego przeprowadzenia.

 

7b. Członkiem komisji egzaminacyjnej może być osoba, która:

 

  • posiada wiedzę i doświadczenie w zakresie ochrony oraz połowów ryb;

 

  • nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo albo umyślne wykroczenie przeciwko przepisom o rybactwie śródlądowym, przepisom o rybołówstwie, przepisom o łowiectwie, przepisom o ochronie przyrody lub przepisom o ochronie zwierząt.

 

  1. Uprawniony do rybactwa za wydane zezwolenie na uprawianie amatorskiego po-łowu ryb może pobierać opłatę w wysokości przez siebie ustalonej.

 

Art. 8.

 

  1. Zabrania się połowu ryb:

 

  • w wypadkach określonych przepisami o ochronie przyrody;

 

  • o wymiarach ochronnych;

 

  • w okresie ochronnym;

 

3a) z naruszeniem limitu połowu określonego w przepisach wydanych na pod-stawie art. 21;

  • w odległości mniejszej niż 50 m od budowli i urządzeń hydrotechnicznych piętrzących wodę;

 

  • sieciami, wędkami lub kuszami innymi niż określone w przepisach wyda-nych na podstawie art. 21;

 

  • przez wytwarzanie w wodzie pola elektrycznego charakterystycznego dla prądu zmiennego;

 

  • środkami trującymi i odurzającymi;

 

  • narzędziami kaleczącymi, z wyjątkiem sznurów hakowych, pęczków hako-wych, haczyka wędki i harpuna kuszy;

 

  • materiałami wybuchowymi;

 

  • przez ich głuszenie;

 

  • więcej niż dwiema wędkami jednocześnie, a w wypadku ryb łososiowatych i lipieni – więcej niż jedną wędką;

 

  • wędką:

 

  1. w odległości mniejszej niż 50 m od rozstawionych w wodzie narzędzi połowowych uprawnionego do rybactwa oraz oznakowanych przez uprawnionego do rybactwa krześlisk,

 

  1. w odległości mniejszej niż 75 m od znaku oznaczającego dokonywanie podwodnego połowu ryb kuszą,

 

 

2010-12-10

 

©Kancelaria Sejmu s. 14/26

 

  1. przez podnoszenie i opuszczanie przynęty w sposób ciągły, z wyjątkiem łowienia ryb pod lodem,
  2. wytwarzającą w wodzie pole elektryczne;

 

  • kuszą:

 

  1. ryb łososiowatych i węgorzy,

 

  1. na szlaku żeglownym,

 

  1. od dnia 15 października do dnia 15 maja,

 

  1. przy użyciu specjalnych aparatów do oddychania w wodzie,

 

  1. w odległości mniejszej niż 75 m od innych osób oraz ustawionych w wodzie narzędzi połowowych.

 

  1. Zabrania się pozyskiwania ikry ryb, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, oraz nisz-czenia ikry złożonej na tarliskach i krześliskach.

 

Art. 9.

 

  1. Ryby złowione z naruszeniem przepisów art. 8 ust. 1 pkt 1–3a, jeżeli są żywe, niezwłocznie wypuszcza się do tego samego łowiska, z zachowaniem niezbędnej staranności.

 

  1. Jeżeli podczas jednego połowu masa ryb, wymienionych w art. 8 ust. 1 pkt 2, przekroczy 10 % w razie użycia narzędzia ciągnionego, a 5 % w razie użycia na-rzędzia stawnego – niezwłocznie wypuszcza się wszystkie ryby do tego samego łowiska, z zachowaniem niezbędnej staranności.

 

Art. 10.

 

  1. Zabrania się:

 

  • przechowywania, posiadania, przewożenia, przetwórstwa i wprowadzania do obrotu ikry i ryb złowionych lub pozyskanych z naruszeniem przepisów art. 8 i 9;

 

  • wprowadzania do obrotu ryb pochodzących z amatorskiego połowu ryb.

 

  1. Osoba fizyczna lub prawna przetwarzająca lub wprowadzająca ryby do obrotu jest obowiązana posiadać dokument stwierdzający pochodzenie ryb.

 

Art. 11.

 

Zabrania się połowu ryb i raków przez wyciąganie ich z nor oraz naruszania nor.

 

 

Art. 12.

 

  1. Publiczne śródlądowe wody powierzchniowe płynące dzieli się na obwody ry-backie.

 

1a. Do obwodu rybackiego nie włącza się wód znajdujących się w granicach parku narodowego lub rezerwatu przyrody, w których jest zabronione wykonywanie rybactwa, oraz wód w sztucznych zbiornikach wodnych przeznaczonych do chowu lub hodowli ryb i innych organizmów wodnych, usytuowanych na pu-blicznych śródlądowych wodach powierzchniowych płynących, jeżeli wody w tych zbiornikach sztucznie zajęły grunty, które nie stanowią własności pu-blicznej.

 

 

 

2010-12-10

 

©Kancelaria Sejmu s. 15/26

 

  1. Obwód rybacki składa się z:

 

  • zasadniczego obwodu rybackiego oraz

 

  • uzupełniającego obwodu rybackiego.

 

  1. Zasadniczy obwód rybacki obejmuje wody jezior, zbiorników wodnych, rzek, kanałów lub cieków naturalnych niezbędnych do prowadzenia przez uprawnio-nego do rybactwa racjonalnej gospodarki rybackiej.

 

  1. Uzupełniający obwód rybacki obejmuje wody płynące dopływów zasadniczego obwodu rybackiego, na których uprawniony do rybactwa okresowo wykonuje czynności związane z prowadzeniem racjonalnej gospodarki rybackiej, określo-ne w operacie rybackim, a w szczególności połowy tarlaków, zarybiania oraz zabiegi ochronne.

 

  1. W obwodzie rybackim uprawnioną do rybactwa może być tylko jedna osoba fi-zyczna albo prawna albo jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej.

 

 

Art. 13.

 

  1. W miejscach szczególnie przydatnych do prowadzenia chowu lub hodowli ryb mogą być ustanawiane obręby hodowlane, w ramach obwodu rybackiego lub poza nim.

 

  1. Wstęp do obrębu hodowlanego wymaga uzgodnienia z uprawnionym do rybac-twa.

 

  1. W obrębie hodowlanym nie obowiązują uprawnionego do rybactwa zakazy, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2–7 i ust. 2, oraz nakaz określony w art. 20 ust. 2.

 

  1. Obręb hodowlany nie może być ustanowiony w przyujściowych odcinkach cie-ków wpadających do morza.

 

Art. 14.

 

  1. W ramach obwodu rybackiego, w wodach, w których znajdują się miejsca stałe-go tarła oraz rozwoju narybku gromadnego zimowania, bytowania i przepływu ryb, mogą być ustanawiane obręby ochronne.

 

  1. W obrębach ochronnych zabrania się połowu oraz czynności szkodliwych dla ryb, a w szczególności naruszania urządzeń tarliskowych, dna zbiornika i roślin-ności wodnej, uprawiania sportów motorowodnych i urządzania kąpielisk.

 

Art. 15.

 

  1. Dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej, w drodze rozporządzenia, ustanawia i znosi obwody rybackie.

 

  1. Obręby ochronne ustanawia lub znosi zarząd województwa, w drodze uchwały, z urzędu albo na wniosek uprawnionego do rybactwa lub właściwego dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej. Obręb ochronny ustanawia się na czas nieokreślony albo na czas określony.

 

2a. W przypadku konieczności zniesienia obwodu rybackiego na wodach objętych formami ochrony przyrody obwód rybacki znosi się po upływie terminu, na któ-ry została zawarta umowa, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2, chyba że upraw-niony do rybactwa wyrazi zgodę na wcześniejsze rozwiązanie umowy.

 

 

2010-12-10

 

©Kancelaria Sejmu s. 16/26

 

2b. Obręb hodowlany ustanawia marszałek województwa, w drodze decyzji admini-stracyjnej, na wniosek uprawnionego do rybactwa, który prowadzi działalność w zakresie chowu i hodowli zwierząt akwakultury oraz rozrodu ryb, w rozumieniu przepisów o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwie-rząt.

 

2c. Obręb hodowlany znosi marszałek województwa, w drodze decyzji administra-cyjnej, na wniosek uprawnionego do rybactwa albo z urzędu, jeżeli uprawniony do rybactwa, o którym mowa w ust. 2b, trwale zaprzestał prowadzenia w obrębie hodowlanym działalności w zakresie chowu lub hodowli zwierząt akwakultury oraz rozrodu ryb.

 

2d. Uchwałę zarządu województwa podjętą w sprawie, o której mowa w ust. 2, ogłasza się w sposób zwyczajowo przyjęty oraz w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

 

  1. Ustanowienie obrębu hodowlanego w ramach obwodu rybackiego wymaga za-warcia umowy pomiędzy uprawnionymi do rybactwa.

 

Art. 16.

 

Uprawniony do rybactwa jest obowiązany oznakować obręby hodowlane i ochronne.

 

 

Art. 17.

 

  1. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, a zwłaszcza do celów zarybienio-wych, hodowli, ochrony zdrowia ryb oraz do celów naukowo-badawczych, mar-szałek województwa może, w drodze decyzji administracyjnej, zezwalać na od-stępstwo od zakazów, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2–7 i ust. 2 oraz w art. 10 ust. 1, a także na dokonywanie połowu ryb w obrębach ochronnych.

 

  1. Minister właściwy do spraw środowiska w przypadkach, o których mowa w ust. 1, może, w drodze decyzji administracyjnej, zezwalać na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1.

 

  1. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, w celu ochrony ryb i zapewnienia rybom możliwości odbycia tarła:

 

  • marszałek województwa może, w drodze decyzji administracyjnej, zobo-wiązać:

 

  1. użytkownika wód do umożliwienia swobodnego przepływu ryb, jeżeli przepływ taki nie jest możliwy z przyczyn zależnych od tego użytkow-nika,

 

  1. uprawnionego do rybactwa w obwodzie rybackim do zawieszenia po-łowu ryb niektórych gatunków, z użyciem wybranych rybackich narzę-dzi i urządzeń połowowych

 

– w określonych wodach i na czas niezbędny do zapewnienia rybom ochrony i możliwości odbycia tarła;

 

  • zarząd województwa może, w drodze uchwały, wskazać miejsce i czas, w którym obowiązuje całkowity albo częściowy zakaz uprawiania amatorskie-go połowu ryb.

 

  1. Decyzja, o której mowa w ust. 3 pkt 1, podlega natychmiastowemu wykonaniu.

 

  1. W przypadku uchylania się zobowiązanych od wykonania ciążących na nich obowiązków określonych w decyzji, o której mowa w ust. 3 pkt 1, zarząd woje-

 

 

 

 

2010-12-10

 

©Kancelaria Sejmu s. 17/26
wództwa  wszczyna  postępowanie  egzekucyjne  dotyczące obowiązków
o charakterze niepieniężnym.

 

  1. Uchwałę, o której mowa w ust. 3 pkt 2, ogłasza się w sposób zwyczajowo przy-jęty oraz w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

 

  1. Zabrania się uprawiania amatorskiego połowu ryb w miejscu i w czasie wskaza-nym w uchwale, o której mowa w ust. 3 pkt 2.

 

Art. 17a.

 

  1. Przegradzanie sieciowymi rybackimi narzędziami połowowymi więcej niż po-łowy szerokości łożyska wody płynącej jest możliwe wyłącznie na wodach nie zaliczonych do wód śródlądowych żeglownych i wymaga zezwolenia starosty.

 

  1. Ustawianie sieciowych rybackich narzędzi połowowych na wodach śródlądo-wych żeglownych na szlaku żeglownym lub w bezpośrednim jego sąsiedztwie wymaga zezwolenia starosty, wydanego w uzgodnieniu z właściwą terytorialnie administracją wód śródlądowych żeglownych oraz organem administracji żeglu-gi śródlądowej.

 

  1. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1 i 2, powinny określać uprawnionego do rybactwa, miejsce wystawiania narzędzi, ich rodzaj i ilość, sposób oznakowania oraz okres połowu.

 

Art. 18.

 

  1. W obwodach rybackich, przez które przebiega granica województw, w sprawach dotyczących rybactwa właściwy jest marszałek województwa, na którego terenie znajduje się większa część powierzchni obwodu rybackiego.

 

  1. W obwodach rybackich, przez które przebiega granica powiatów, w sprawach dotyczących rybactwa właściwy jest starosta powiatu, na którego terenie znajdu-je się większa część powierzchni obwodu rybackiego.

 

 

Art. 19.

 

  1. W wypadku wystąpienia wody poza linię brzegu, zabrania się czynienia prze-szkód w jej odpływie.

 

  1. Uprawniony do rybactwa może wejść na zalany grunt w celu połowu ryb. Posia-daczowi gruntu zalanego wodą przysługuje odszkodowanie za szkody związane z wejściem na jego grunt i połowem ryb.

 

  1. Ryby niewyłowione w ciągu miesiąca od zalania gruntu stanowią pożytki, do których pobierania jest uprawniony posiadacz gruntu.

 

  1. Przepis ust. 2 nie ma zastosowania, jeżeli w wyniku zalania gruntów nastąpiło połączenie się z wodami użytkowanymi przez innego uprawnionego do rybac-twa.

 

Art. 20.

 

  1. Rybackie narzędzia i urządzenia połowowe może posiadać wyłącznie:

 

  • uprawniony do rybactwa;

 

  • osoba, o której mowa w art. 5;

 

  • osoba prowadząca działalność gospodarczą w zakresie produkcji lub obrotu tymi narzędziami i urządzeniami;

 

 

2010-12-10

 

©Kancelaria Sejmu s. 18/26

 

  • dyrektor parku narodowego i uprawnione przez niego osoby – w celu wyko-nywania ochrony ryb na wodach parku narodowego.

 

  1. Sprzęt pływający służący do połowu ryb podlega obowiązkowi oznakowania i rejestracji.

 

  1. Rejestrację sprzętu, o którym mowa w ust. 2, prowadzi starosta.

 

3a. Oznakowanie sprzętu pływającego sł użącego do połowu ryb powinno zawierać numer rejestracyjny składający się z dwuliterowego oznaczenia województwa, myślnika, trzyliterowego oznaczenia powiatu, myślnika, czterocyfrowej liczby od 0001 do 9999 odpowiadającej kolejnemu numerowi wpisu do rejestru oraz li-tery „R” – oznaczającej uprawnionego do rybactwa albo „A” – oznaczającej sprzęt pływający służący do amatorskiego połowu ryb.

 

3b. Sejmik województwa ustala, w drodze uchwały, trzyliterowe oznaczenie powia-tu, o którym mowa w ust. 3a.

 

  1. Uprawniony do rybactwa ma obowiązek trwale oznakować narzędzia rybackie i urządzenia połowowe w sposób umożliwiający ustalenie ich właściciela.

 

  1. Zabrania się osobom nieuprawnionym podejmowania z wody narzędzi rybackich i urządzeń połowowych.

 

  1. Amatorski połów ryb przy użyciu sprzętu pływającego, o którym mowa w ust. 2, odbywa się z zachowaniem zasad bezpieczeństwa przy uprawianiu żeglarstwa, określonych w przepisach o żegludze śródlądowej.

 

 

Art. 21.

 

Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, w drodze rozporządzenia, określa:

 

  • szczegółowe warunki uprawiania amatorskiego połowu ryb;

 

  • organizację społeczną uprawnioną do przeprowadzania egzaminów w zakre-sie ochrony i połowu ryb;

 

  • wzór karty wędkarskiej i karty łowiectwa podwodnego oraz wysokość opłat pobieranych za ich wydanie;

 

  • szczegółowe warunki ochrony i połowu ryb, rybackie narzędzia i urządzenia połowowe, zasady ustanawiania obwodów rybackich, obrębów hodowla-nych i ochronnych, oznakowania obrębów i sprzętu pływającego służącego do połowu ryb oraz rejestracji tego sprzętu, w tym dwuliterowe oznaczenie województwa, o którym mowa w art. 20 ust. 3a.

 

 

Art. 22.

 

  1. Tworzy się Państwową Straż Rybacką.

 

  1. Zadaniem Państwowej Straży Rybackiej jest kontrola przestrzegania ustawy oraz przepisów wydanych na jej podstawie.

 

  1. Państwowa Straż Rybacka jest wyodrębnioną jednostką organizacyjną podległą bezpośrednio wojewodzie.

 

3a. Państwowa Straż Rybacka współpracuje z Szefem Krajowego Centrum Informa-cji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.

 

  1. Strażnicy Państwowej Straży Rybackiej pełnią służbę w organach administracji państwowej i podlegają przepisom ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracow-

 

 

 

2010-12-10

 

©Kancelaria Sejmu s. 19/26

 

nikach urzędów państwowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 86, poz. 953, z późn. zm.1)),

z uwzględnieniem przepisu art. 26 ust. 1 niniejszej ustawy.

 

  1. W czasie wykonywania czynności służbowych strażnik Państwowej Straży Ry-backiej ma prawo do otrzymania bezpłatnego umundurowania, oznak służbo-wych, odznaki służbowej, odzieży specjalnej i wyposażenia osobistego z obo-wiązkiem ich noszenia w czasie pełnienia obowiązków służbowych.

 

  1. W wypadkach szczególnie uzasadnionych komendant wojewódzki Państwowej Straży Rybackiej może zezwolić na używanie ubioru cywilnego w czasie wyko-nywania obowiązków służbowych.

 

  1. Wojewoda, w drodze zarządzenia, nadaje regulamin Państwowej Straży Rybac-kiej, określający szczegółową organizację i sposób działania tej straży.

 

Art. 23.

 

  • czasie wykonywania czynności służbowych strażnik Państwowej Straży Rybac-kiej jest uprawniony do:

 

  • kontroli dokumentów uprawniających do połowu ryb u osób dokonujących połowu oraz dokumentów stwierdzających pochodzenie ryb u osób przetwa-rzających lub wprowadzających ryby do obrotu;

 

  • kontroli ilości masy i gatunków odłowionych ryb, przetwarzanych lub wpro-wadzanych do obrotu oraz przedmiotów służących do ich połowu;

 

  • zabezpieczenia porzuconych ryb i przedmiotów służących do ich połowu w wypadku niemożności ustalenia ich posiadacza;

 

  • żądania wyjaśnień i wykonywania czynności niezbędnych do przeprowadza-nia kontroli, a w wypadku uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestęp-stwa lub wykroczenia:

 

  1. legitymowania osób podejrzanych w celu ustalenia ich tożsamości,

 

  1. odebrania za pokwitowaniem ryb i przedmiotów służących do ich po-łowu, z tym że ryby należy przekazać za pokwitowaniem uprawnione-mu do rybactwa, a przedmioty zabezpieczyć,

 

  1. zatrzymywania za pokwitowaniem dokumentów, o których mowa w pkt 1, z tym że dokumenty te wraz z wnioskiem o ukaranie przekazuje się w terminie 7 dni do sądu,

 

  1. kontroli środków transportowych w celu sprawdzenia zawartości ich ła-dunku w miejscach związanych z połowem ryb,

 

  1. przeszukiwania osób i pomieszczeń na zasadach określonych w Kodek-sie postępowania karnego w celu znalezienia przedmiotów mogących stanowić dowód w sprawie lub podlegających przepadkowi,

 

  1. doprowadzenia do najbliższego komisariatu lub posterunku Policji osób, w stosunku do których zachodzi uzasadniona potrzeba podjęcia dal-szych czynności wyjaśniających;

 

  • Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, Nr 123, poz. 1353 i Nr 128, poz. 1403, z 2002 r. Nr 1, poz. 18, Nr 153, poz. 1271 i Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 228, poz. 2256, z 2005 r. Nr 10, poz. 71 i Nr 169, poz. 1417, z 2006 r. Nr 45, poz. 319, Nr 170, poz. 1218, Nr 218, poz. 1592 i Nr 220, poz. 1600, z 2007 r. Nr 89, poz. 589 oraz z 2008 r. Nr 157, poz. 976 i Nr 227, poz. 1505.


 

2010-12-10

 

©Kancelaria Sejmu s. 20/26

 

 

5) dokonywania czynności wyjaśniających w postę powaniu w sprawach o wykroczenia, które zostały określone w przepisach ustawy, udzia łu w tych sprawach w charakterze oskarżyciela publicznego oraz wnoszenia środków zaskarżenia od rozstrzygnięć zapadłych w tych sprawach;

 

  • nakładania grzywien w drodze mandatu karnego za wykroczenia określone w ustawie;

 

  • żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, zwracania się o taką pomoc do jednostek gospodarczych, organizacji społecznych, jak również w nagłych przypadkach do każdego obywatela o udzielenie doraźnej pomocy na zasadach określonych w przepisach o Policji, określających szczegółowo za-sady żądania takiej pomocy;

 

  • wstępu i wjazdu:

 

  1. do pomieszczeń magazynowych i miejsc składowania ryb oraz na tere-ny obrębów hodowlanych,

 

  1. na tereny pozostające w administracji urzędów morskich, na tereny la-sów, zakładów przemysłowych, ośrodków turystyczno-wypoczynkowych, gospodarstw rolnych w zakresie niezbędnym do prowadzenia kontroli na wodach przyległych do tych terenów,

 

  • na wały przeciwpowodziowe, śluzy, tamy, na teren elektrowni, młynów

 

  • tartaków wodnych, przepompowni oraz innych urządzeń piętrzących wodę, z wyjątkiem terenów i obiektów Sił Zbrojnych, Straży Granicznej

 

  • Policji oraz innych szczególnego przeznaczenia chronionych tajemni-cą państwową;]

 

<c) na wał y przeciwpowodziowe, śluzy, tamy, na teren elektrowni, młynów i tartaków wodnych, przepompowni oraz innych urządzeń piętrzących wodę, z wyjątkiem terenów i obiektów Sił Zbrojnych, Straży Granicznej i Policji oraz innych, których szczególne prze-znaczenie stanowi informacje niejawne o klauzuli tajności „tajne” lub „ściśle tajne”;>

 

  • prowadzenia działań kontrolnych w miejscach wymienionych w pkt 8 bez ko-nieczności uzyskania zgody ich właściciela lub użytkownika;

 

  • noszenia broni palnej krótkiej, broni gazowej i broni sygnałowej;

 

  • noszenia kajdanek i ręcznego miotacza gazu.

 

 

Art. 23a.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nowe brzmienie lit. c w pkt 8 w art. 23 wchodzi w życie z dn. 2.01.2011 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 182, poz. 1228).


 

  1. Strażnik Państwowej Straży Rybackiej może, wobec osób uniemożliwiających wykonywanie przez niego czynności określonych w ustawie, stosować środki przymusu bezpośredniego w postaci:

 

  • siły fizycznej;

 

  • psa służbowego;

 

  • kajdanek;

 

  • chemicznych środków obezwładniających w postaci ręcznego miotacza gazu;

 

  • broni gazowej.

 

  1. Zastosowanie przez strażnika Państwowej Straży Rybackiej środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w ust. 1, powinno odpowiadać potrzebom wy-

 

 

2010-12-10

 

©Kancelaria Sejmu s. 21/26

 

nikającym z istnieją cej sytuacji i zmierzać do podporządkowania się osoby wy-danym poleceniom.

 

  1. Jeżeli zastosowanie środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w ust. 1, okazało się niewystarczające lub ich użycie ze względu na okoliczności dane-go zdarzenia nie jest możliwe, strażnik Państwowej Straży Rybackiej ma prawo użycia broni palnej w następujących wypadkach:

 

  • w celu odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na życie własne lub innej osoby;

 

  • przeciwko osobie, która usiłuje bezprawnie, przemocą odebrać broń palną strażnikowi lub innej osobie uprawnionej do posiadania broni palnej;

 

  • przeciwko osobie niepodporządkowującej się wezwaniu do natychmiastowe-go porzucenia broni lub innego niebezpiecznego narzędzia, którego użycie zagrozić może życiu lub zdrowiu strażnika albo innej osoby.

 

  1. Użycie broni palnej powinno następować w sposób wyrządzający najmniejszą szkodę osobie, przeciwko której użyto broni, i nie może zmierzać do pozbawie-nia jej życia, a także narazić na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia in-nych osób.

 

  1. Do wykonywania przez strażnika Państwowej Straży Rybackiej czynności, o któ-rych mowa w art. 23, a także do użycia przez niego środków przymusu, o któ-rych mowa w ust. 1 i 3, stosuje się odpowiednio przepisy o Policji.

 

  1. Strażnikowi Państwowej Straży Rybackiej wykonującemu obowiązki przysługu-ją uprawnienia określone odrębnymi przepisami odnoszącymi się do:

 

  • Straży Parku Narodowego – w zakresie przestrzegania przepisów o ochronie przyrody;

 

  • Państwowej Straży Łowieckiej – w zakresie zwalczania kłusownictwa;

 

  • strażników leśnych – w zakresie zwalczania szkodnictwa leśnego.

 

  1. Czynności, o których mowa w ust. 1, powinny być wykonywane w sposób moż-liwie najmniej naruszający dobra osobiste osoby, w stosunku do której zostały podjęte.

 

  1. Na sposób przeprowadzania czynności, o których mowa w ust. 1 i w art. 23, przysługuje zażalenie do prokuratora.

 

  1. Strażnicy Państwowej Straży Rybackiej przy wykonywaniu czynności służbo-wych korzystają z ochrony prawnej przewidzianej w przepisach Kodeksu karne-go dla funkcjonariusza publicznego.

 

  1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa w porozumieniu z ministrem właści-wym do spraw wewnętrznych, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowe zasady i warunki:

 

  • współdziałania Państwowej Straży Rybackiej z Policją;

 

  • posiadania, przechowywania i ewidencjonowania broni palnej, gazowej i sy-gnałowej oraz amunicji do niej i ręcznych miotaczy gazu, kajdanek oraz sprawowania przez Policję nadzoru w tym zakresie nad Strażą.

 

 

 

 

 

 

 

 

2010-12-10

 

©Kancelaria Sejmu s. 22/26

 

Art. 24.

 

  1. Rada powiatu, na wniosek starosty, może utworzyć Społeczną Straż Rybacką al-bo wyrazić zgodę na utworzenie Społecznej Straży Rybackiej przez zaintereso-wane organizacje społeczne lub uprawnionych do rybactwa.

 

1a. Regulamin Społecznej Staży Rybackiej uchwala rada powiatu.

 

  1. Zadaniem Społecznej Straży Rybackiej jest współdziałanie z Państwową Strażą Rybacką w zakresie kontroli przestrzegania ustawy oraz przepisów wydanych na jej podstawie.

 

  1. Nadzór specjalistyczny nad Społeczną Strażą Rybacką sprawuje wojewoda po-przez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Rybackiej.

 

  1. Strażnikiem Społecznej Straży Rybackiej może być osoba posiadająca kwalifika-cje strażnika Państwowej Straży Rybackiej.

 

  1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w porozumieniu z ministrem właści-wym do spraw administracji publicznej, w drodze rozporządzenia, określa:

 

  • zasady sprawowania nadzoru, o którym mowa w ust. 3;

 

  • ramowy regulamin Społecznej Straży Rybackiej, określający szczegółową organizację i sposób działania tej straży.

 

Art. 25.

 

  1. Strażnikowi Społecznej Straży Rybackiej przysługują uprawnienia, o których mowa w art. 23 pkt 1–3 i 4 lit. b.

 

  1. Strażnik Społecznej Straży Rybackiej podczas i w związku z wykonywaniem czynności, o których mowa w art. 23 pkt 1–3 i 4 lit. b:

 

  • korzysta z ochrony prawnej przysługującej funkcjonariuszom publicznym;

 

  • jest obowiązany nosić oznakę Społecznej Straży Rybackiej oraz na żądanie okazywać legitymację wystawioną przez starostę.

 

Art. 26.

 

  1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w drodze rozporządzenia, określa prawa i obowiązki pracownicze, zasady wynagradzania, wzory oznak, legityma-cji służbowej, odznaki służbowej i umundurowania strażników Państwowej Straży Rybackiej oraz wzór oznaki i legitymacji strażnika Społecznej Straży Ry-backiej.

 

  1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w porozumieniu z ministrem właści-wym do spraw administracji publicznej, określi, w drodze rozporządzenia, za-kres i warunki współpracy Państwowej Straży Rybackiej ze Społeczną Strażą Rybacką, mając na względzie skuteczność zapobiegania i zwalczania nielegal-nego połowu ryb, raków i minogów w powierzchniowych wodach śródlądowych oraz zwalczania przez Państwową Straż Rybacką i Społeczną Straż Rybacką ob-rotu nielegalnie pozyskanymi rybami, rakami i minogami.

 

Art. 27.

 

  1. Uprawniony do rybactwa, który:

 

 

 

 

 

2010-12-10

 

©Kancelaria Sejmu s. 23/26

 

  • nie wykonuje obowiązków, o których mowa w art. 4a ust. 1 lub w przepi-sach wykonawczych wydanych na podstawie art. 4a ust. 2,
  • korzysta z wód obwodu rybackiego bez wymaganego operatu rybackiego

lub wbrew założeniom tego operatu lub prowadzi gospodarkę rybacką z naruszeniem przepisu art. 6c

–  podlega karze grzywny nie niższej niż 100 zł.

 

  1. W razie ukarania za wykroczenia określone w ust. 1, sąd orzeka o podaniu orze-czenia o ukaraniu do publicznej wiadomości, na koszt ukaranego.

 

  1. W szczególnie rażących przypadkach, sąd może dodatkowo orzec zakaz składa-nia oferty do konkursu ofert na oddanie w użytkowanie obwodu rybackiego, na okres od roku do 3 lat.

 

  1. Orzekanie w sprawach określonych w ust. 1 następuje w trybie przewidzianym przepisami Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, na podstawie wniosku o ukaranie złożonego przez właściwego marszałka województwa.

 

Art. 27a.

 

  1. Kto:

 

  • dokonuje połowu ryb na rzecz uprawnionego do rybactwa, nie posiadając przy sobie upoważnienia, o którym mowa w art. 5,
  • dokonując amatorskiego połowu ryb:

 

  1. nie posiada przy sobie karty wędkarskiej albo karty łowiectwa podwod-nego lub używa tej karty mimo sądowego orzeczenia o odebraniu karty wędkarskiej lub karty łowiectwa podwodnego,

 

  1. nie posiada zezwolenia, o którym mowa w art. 7 ust. 2, bądź nie stosuje się do warunków zezwolenia lub nie prowadzi rejestru amatorskiego połowu ryb, jeżeli zezwolenie zobowiązuje do jego prowadzenia,

 

  • dokonuje połowu ryb z naruszeniem art. 7 ust. 1a,

 

  • narusza przepis art. 16 lub przepisy wydane na podstawie art. 21 pkt 4, nie oznakowując obrębu hodowlanego albo ochronnego lub niewłaściwie je oznakowując, lub nie będąc do tego uprawnionym, umieszcza takie ozna-kowanie lub niszczy oznakowanie obrębu hodowlanego albo ochronnego,

 

  • wbrew obowiązkowi określonemu w art. 13 ust. 2 wstępuje do obrębu ho-dowlanego bez uzgodnienia terminu, miejsca lub sposobu wejścia do obrębu hodowlanego z uprawnionym do rybactwa w tym obrębie albo wstępuje do obrębu hodowlanego niezgodnie z tymi uzgodnieniami,

 

  • dokonuje połowu ryb, wykorzystując do tego sprzęt pływający niezareje-strowany lub nieoznakowany albo oznakowany niezgodnie z przepisami art. 20 ust. 2 lub art. 21 pkt 4,

 

  • dokonuje amatorskiego połowu ryb z naruszeniem art. 20 ust. 6

 

–  podlega karze grzywny albo karze nagany.

 

  1. Karę, o której mowa w ust. 1, wymierza się odpowiednio za usiłowanie, podże-ganie i pomocnictwo w popełnieniu czynu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3–7.
  2. W razie ukarania za wykroczenia określone w ust. 1, sąd orzeka o podaniu orze-czenia o ukaraniu do publicznej wiadomości, na koszt ukaranego.
  3. W razie ukarania za wykroczenia określone w ust. 1, sąd dodatkowo orzeka, od-powiednio:
    • na rzecz pokrzywdzonego:

 

  1. obowiązek naprawienia szkody, na wniosek tego pokrzywdzonego, lub

 

 

2010-12-10

 

©Kancelaria Sejmu s. 24/26

 

  1. uprawnionego do rybactwa nawiązkę w wysokości od pięciokrotnej do dwudziestokrotnej wartości przywłaszczonych ryb;
  • przepadek rybackich narzędzi połowowych i innych przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia wykroczenia, a także przed-miotów pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z wykroczenia, na rzecz uprawnionego do rybactwa;

 

  • trwałe odebranie karty wędkarskiej albo karty łowiectwa podwodnego bądź jej przekazanie do depozytu sądowego na okres nie krótszy niż 12 miesięcy, do czasu złożenia przez osobę ukaraną ponownego egzaminu z wynikiem pozytywnym.

 

  1. O orzeczeniu środka karnego, o którym mowa w ust. 4 pkt 3, sąd powiadamia właściwy organ, upoważniony do wydawania karty wędkarskiej albo karty ło-wiectwa podwodnego.

 

  1. Orzeczenie o przepadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, może dotyczyć również przedmiotów niestanowiących własności sprawcy.
  2. Orzekanie w sprawach określonych w ust. 1 następuje w trybie przewidzianym przepisami Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.

 

Art. 27b.

 

  1. Kto:

 

  • dokonując połowu ryb, narusza zakaz określony w art. 8 ust. 1 pkt 1–5 lub 11–13,
  • dokonując amatorskiego połowu ryb:

 

  1. używa podrywki wędkarskiej niezgodnie z art. 7 ust. 1,

 

  1. narusza zakaz określony w art. 10 ust. 1 pkt 2,

 

  1. narusza zakaz określony w art. 17 ust. 7,

 

  • narusza określone w art. 2 ust. 1 lub w przepisach wydanych na podstawie art. 2 ust. 2 warunki chowu, hodowli lub połowu organizmów żyjących w wodzie innych niż ryby,

 

  • dokonuje zarybień niezgodnie z art. 4b ust. 1,

 

  • nie stosuje się do nakazu, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2,

 

  • dokonuje połowu ryb na rzecz uprawnionego do rybactwa, nie posiadając dokumentu stwierdzającego upoważnienie, o którym mowa w art. 5,
  • narusza przepis art. 20 ust. 1, 4 lub 5

 

– podlega karze ograniczenia wolności albo karze grzywny nie niższej niż 200 zł.

  1. Karę, o której mowa w ust. 1, wymierza się odpowiednio za usiłowanie, podże-ganie i pomocnictwo w popełnieniu czynu, o którym mowa w ust. 1.
  2. W razie ukarania za wykroczenia określone w ust. 1, sąd orzeka o podaniu orze-czenia o ukaraniu do publicznej wiadomości, na koszt ukaranego.
  3. W razie ukarania za wykroczenia określone w ust. 1, sąd dodatkowo orzeka, od-powiednio:
    • na rzecz pokrzywdzonego:

 

  1. obowiązek naprawienia szkody, na wniosek tego pokrzywdzonego, lub

 

  1. uprawnionego do rybactwa nawiązkę w wysokości od pięciokrotnej do dwudziestokrotnej wartości przywłaszczonych ryb;

 

 

 

 

2010-12-10

 

©Kancelaria Sejmu s. 25/26

 

  • przepadek rybackich narzędzi połowowych i innych przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia wykroczenia, a także przed-miotów pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z wykroczenia, na rzecz uprawnionego do rybactwa;

 

  • trwałe odebranie karty wędkarskiej albo karty łowiectwa podwodnego bądź jej przekazanie do depozytu sądowego na okres nie krótszy niż 12 miesięcy, do czasu złożenia przez osobę ukaraną ponownego egzaminu z wynikiem pozytywnym.

 

  1. O orzeczeniu środka karnego, o którym mowa w ust. 4 pkt 3, sąd powiadamia właściwy organ, upoważniony do wydawania karty wędkarskiej albo karty ło-wiectwa podwodnego.

 

  1. Orzeczenie o przepadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, może dotyczyć również przedmiotów niestanowiących własności sprawcy.
  2. Orzekanie w sprawach określonych w ust. 1, następuje w trybie przewidzianym przepisami Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.

 

Art. 27c.

 

  1. Kto:

 

  • poławia raka szlachetnego lub błotnego, nie będąc do tego uprawnionym,

 

  • nie będąc uprawnionym do rybactwa albo osobą poławiającą na jego rzecz, poławia ryby rybackimi narzędziami lub urządzeniami połowowymi,
  • narusza zakaz określony w przepisach wydanych na podstawie art. 3 ust. 4 pkt 1,
  • narusza zakaz określony w art. 3i, art. 8 ust. 1 pkt 6–10 i ust. 2, art. 10 ust. 1 pkt 1, art. 11, art. 14 ust. 2 lub art. 19 ust. 1,
  • nie stosuje się do nakazu, o którym mowa w art. 10 ust. 2,

 

  • dokonuje połowu ryb niezgodnie z otrzymanym zezwoleniem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 lub 2,
  • przegradza łożysko wody płynącej sieciowymi rybackimi narzędziami po-łowowymi bez zezwolenia, o którym mowa w art. 17a ust. 1 lub 2, albo przegradza to łożysko niezgodnie z tym zezwoleniem

 

– podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

  1. W razie skazania za przestępstwa określone w ust. 1, sąd orzeka o podaniu orze-czenia o skazaniu do publicznej wiadomości, na koszt skazanego.
  2. W razie skazania za przestępstwa określone w ust. 1, sąd dodatkowo orzeka, od-powiednio:
    • na rzecz pokrzywdzonego:

 

  1. obowiązek naprawienia szkody, na wniosek tego pokrzywdzonego, lub

 

  1. uprawnionego do rybactwa nawiązkę w wysokości od pięciokrotnej do dwudziestokrotnej wartości przywłaszczonych ryb;
  • przepadek rybackich narzędzi połowowych i innych przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa, a także przed-miotów pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z przestępstwa;

 

  • trwałe odebranie karty wędkarskiej albo karty łowiectwa podwodnego bądź jej przekazanie do depozytu sądowego na okres nie krótszy niż 12 miesięcy, do czasu złożenia przez osobę skazaną ponownego egzaminu z wynikiem pozytywnym;

 

 

2010-12-10

 

©Kancelaria Sejmu s. 26/26

 

  • zakaz składania oferty do konkursu ofert na oddanie w użytkowanie obwodu rybackiego na okres od roku do 3 lat.
  1. O orzeczeniu środka karnego, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, sąd powiadamia właściwy organ, upoważniony do wydawania karty wędkarskiej albo karty ło-wiectwa podwodnego.

 

  1. Orzeczenie o przepadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, może dotyczyć również przedmiotów niestanowiących własności sprawcy.

 

Art. 28. (pominięty).2)

 

Art. 29.

 

Traci moc ustawa z dnia 7 marca 1932 r. o rybołówstwie (Dz. U. Nr 35, poz. 357, z 1934 r. Nr 110, poz. 976, z 1951 r. Nr 14, poz. 110 oraz z 1961 r. Nr 5, poz. 33).

 

Art. 30.

 

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1985 r.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  • Zamieszczony w obwieszczeniu.